KLAMra
"Klub Aktywności Międzypokoleniowej".
Głównym zadaniem projektu będzie przełamywanie stereotypów w odbiorze osób starszych i tym samym budowanie wspólnoty aktywności międzypokoleniowej. Celem będzie nie tylko powstanie Klubu KLAMra, ale pobudzenie aktywności osób starszych, przełamania monotonii ich pobytu w domu opieki, ale też pobudzenia aktywności osób młodych i przygotowania ich do procesu sprawowania opieki nad osobami starszymi. Jednocześnie celem nadrzędnym będzie wdrożenie kolejnej grupy pokoleniowej w opiekę nad osobami starszymi, także po to, aby ich uczynić odpowiedzialnymi za jakość życia osób starszych – zwłaszcza w tej warstwie społecznej aktywności - edukacyjnej, obywatelskiej czy kulturalnej. To właśnie młodzi ze swoją aktywnością mogą być łącznikiem osób starszych z nowoczesnym światem zewnętrznym. Projekt pokaże, że „starsi nie są straszni”, że starość można oswoić, że stosunek do niej może się stać wyznacznikiem naszego humanizmu i człowieczeństwa – nie tylko w sensie przygotowania i gotowości do wykonywania czynności służebnych wobec nich w przyszłości, ale czerpania satysfakcji z samego faktu współobecności w procesie zaspokajania ich potrzeb wyższych – przynależności do wspólnoty, potrzeby bycia kochanym, potrzebnym, spełnionym. Chcemy przełamać ten stereotyp.
Opieka nad osobą starszą to nie tylko kwesta profesjonalnie wykonywanych czynności opiekuńczych, czyli to nie tylko „fizyka i technika” tej opieki, ale przede wszystkim budowanie aktywności osób starszych – ze wszelkimi tego konsekwencjami. Taka opieka zakłada czynny udział bliskich, ale w całej warstwie społecznej – gdy problem godnej opieki w kwestii zapewnienia odpowiednich warunków życia i zdrowia osób starszych gwarantuje np. dom opieki. Do ich zadań należy jedynie, a może przede wszystkim utrzymanie sprawności i aktywności osób starszych w całej sferze duchowej i emocjonalnej. Projekt zakłada wdrożenie dwóch grup w proces aktywnej opieki nad osobami starszymi, a jednocześnie budowanie poczucia wspólnoty i współpracy międzypokoleniowej sprzyjającej rozwojowi i aktywności osób starszych i dzieci. Wychodzi się z mylnego założenia, że potrzeby tych grup są krańcowo różne – więc zbudowanie wspólnoty działań dosyć trudne. Problemem jest jednak nie potrzeba, ale cel jaki się pokaże tym osobom, to co mogą osiągnąć dzięki swojej obecności i aktywności. Tym celem może być chęć pobudzenia swojej aktywności kulturalnej i społecznej i z jednej strony budowanie tej aktywności na bazie sił witalnych młodszej grupy (seniorzy), z drugiej budowanie aktywności na bazie wiedzy i doświadczenia starszej grupy (młodzież) - co buduje efekt synergii. Potrzeba bycia aktywnym, potrzebnym, ważnym, docenionym i spełnionym – rozumianym przez obie grupy różnie co do definicji, ale wspólnie co do efektu – wyznaczać może ramy działania na rzecz aktywności międzypokoleniowej. Tak też rozumiemy ideę aktywności między pokoleniowej, która wyznaczy ramy podjętych działań w projekcie KLAMra: aktywności międzypokoleniowej jako klamry spinającej różne doświadczenia, różne emocje, różne aktywności dwóch grup beneficjentów w jedną całość w imię wspólnego celu – zwiększenia uczestnictwa i zaangażowania społecznego osób starszych, także poprzez rozwój intelektualny i społeczny osób młodych. Budowanie aktywnej tożsamości młodych ludzi w duchu empatii, zrozumienia i przyzwolenia na obecność i aktywność osób starszych w ich życiu (skala mikro) i życiu społecznym (skala makro).
Cele szczegółowe projektu to:
- zaangażowanie adresatów we wspólne działania integracyjne wykraczające poza codzienną aktywność na rzecz sprawowania opieki bytowej,
- umożliwienie adresatom wspólnego i aktywnego uczestnictwa w przedsięwzięciach, na które dotychczas nie mieli czasu lub, których koszt mógł być barierą ograniczającą dostęp,
- realizacja przedsięwzięć, w taki sposób, aby zadania w możliwie jak w największym stopniu wpływały na integracje międzypokoleniową oraz aktywizację osób starszych,
- umożliwienie adresatom skorzystania z przedsięwzięć, których oferta jest na lokalnym rynku bardzo uboga.
Projekt trwać będzie 7 miesięcy.
Uczestniczyć w nim będzie 75 beneficjentów = 30 seniorów, 25 opiekunów osób starszych, 20 dzieci.
Przewidujemy różne formy oddziaływania – warsztaty, zajęcia ergoterapii, spotkania z mediatorem rodzinnym, szkolenia z zakresu opieki nad osobą starszą, spotkania z psychologiem dziecięcym, cykl spotkań integracyjnych dla 3 grup beneficjentów oraz spotkania z ciekawymi ludźmi – kreatorów polityki społecznej wobec osób starszych.
Projekt jest odpowiedzią na naszą tezę, iż budowanie nowoczesnego systemu opieki nad osobą zależnymi wymaga zaangażowania wszystkich osób w ramach danej społeczności lokalnych. Trzeba pracować z otoczeniem osób starszych – opiekunami, rodziną, także dziećmi i budować od podstaw świadomą politykę angażowania osób starszych w życie regionu. Poczynając od poprawiania ich sprawności fizycznej i intelektualnej, po angażowanie w sprawy ważne dla otoczenia, także wtedy gdy otoczenie (bliscy, rodzina, przyjaciele, pełnomocnicy) stają się lub powinni się stać społecznymi rzecznikami osób starszych.
Chcemy odczarować „starość” udowadniając, że starsi nie są straszni i zbudować trwały aktywny, ośrodek rzecznictwa w obronie praw osób starszych w oparciu o społeczność lokalną skupioną wokół placówek opiekuńczych Fundacji.
Projekt został zakończony w grudniu 2013 r. i został pozytywnie rozliczony przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej - Departmanet Senioralny.
W ramach przyjętej metodyki projektowej zrealizowano następująco liczbę godzin warsztatowych i szkoleniowych:
• Integracja w ramach edukacji i budowania aktywności międzypokoleniowej (Klub Aktywności Międzypokoleniowej - KLAMra) (działania I.1 - I.18 w projekcie)
Ogółem w ramach działania „Integracja w ramach edukacji i budowania aktywności międzypokoleniowej (Klub Aktywności Międzypokoleniowej - KLAMra)” – zrealizowano: 498 godzin wsparcia (zajęcia warsztatowe, spotkania, ergoterapia) w projekcie (dla obu grup beneficjentów) – 286 godzin/beneficjenta. W ramach działania zostały zrealizowane poddziałania wspomagające – niezbędne dla zabezpieczenie właściwego przebiegu zadania.
• Budowanie więzi społecznych - DZIECIĘCA AKADEMIA WOLONTARIATU (DAW) (działania I.19 - I.36)
Ogółem w ramach działania „Budowanie więzi społecznych - DZIECIĘCA AKADEMIA WOLONTARIATU (DAW)” – w projekcie zrealizowano: 286 godzin wsparcia (zajęcia warsztatowe, spotkania, ergoterapia) w projekcie w tym: 192 godziny wsparcia w różnych formach dla osób młodych, 30 godzin wsparcia dedykowanego rodzicom, 64 godziny wsparcia dedykowanego seniorom.
W ramach działania zostały zrealizowane poddziałania wspomagające – niezbędne dla zabezpieczenia właściwego przebiegu zadania.
Razem w ramach projektu beneficjenci otrzymali ogółem:
690 godzin wsparcia w tym:
478 godzin wsparcia dla osób młodych,
350 godzin wsparcia dla seniorów;
30 godzin wsparcia dla rodziców.
Wszystkie zajęcia były prowadzone z interdyscyplinarnym z wykorzystaniem elementów kultury i sztuki – film, muzyka, zdjęcia. Gośćmi specjalnymi zajęć byli m.in: Anna Beśka, Waldemar Prokop – przewodnicy warszawscy; Michał Rybak – kustosz Muzeum Niepodległości w Warszawie; Artur Stęplewski - reprezentujący projekt "eSenior - Warszawa przyjazna wiekowi" oraz Latarnik Polski Cyfrowej; chór „Starówka”; Dorota Zawadzka (Superniania), Dorota Sawicka – znana pisarka, Krzysztof Ciupiński, Liza Sokołowska – znani i cenieni artyści scen operetkowych, Bartosz MAZUR – aktor, zespół muzyczny "BENE".
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
