FUNDACJA w latach 2007-2008 realizowała program "SKAZANI nie STRACENI"

 w ramach Funduszy dla Organizacji Pozarządowych FOP.

Projekt był realizowany w ramach Komponentu III.

Wsparcie udzielone przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków
Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz

Norweskiego Mechanizmu Finansowego a także ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej

w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.


W dniu 24 kwietnia 2009 r. w ramach kontroli wydatkowania Funduszy Norweskich udzielonych w ramach grantów przez Fundusz dla Organizacji Pozarządowych

z oficjalną wizytą do naszej organizacji przybyła

Pani Minister Sidsel Bleken,

Radca Ambasady Królestwa Norwegii w Polsce,

odpowiedzialna w ambasadzie za mechanizmy finansowe EOG oraz kontakt z beneficjentami programu.

 

Pani Konsul odbywa takie wizyty sukcesywnie wśród wybranych beneficjentów funduszy tych, których programy z racji swojej tematyki są szczególnie interesujące i znaczące zarówno dla społeczności wśród których są realizowane, dla organizacji pozarządowych jako beneficjentów projektu jak i społeczności lokalnych jako beneficjentów ostatecznych.

Już sama wizyta jest wyróżnieniem, gdyż TEMATYKA projektu, jego profil i sposób realizacji jest na tyle innowacyjny, że spotkał się z zainteresowaniem przedstawicieli Ambasady Norwegii czyli tego państwa, które jest głównym płatnikiem Funduszy EOG, z którego udzielone zostało wsparcie.

W spotkaniu, które odbyło się w siedzibie naszej organizacji przy ul. Oliwskiej 5, pełniącej także rolę Biura Projektu "Skazani nie Straceni", udział wzięli ze strony Fundacji: Wiceprezes Fundacji Pani Barbara Marczak, Członek Rady Programowej Fundacji Pan Jerzy Kamiński, Koordynator Projektu Pani Małgorzata Mroczek oraz Główny Księgowy Projektu Pan Andrzej Wieliczko. Rozmowa była prowadzona po angielsku za pośrednictwem tłumacza. 

Pani Konsul zapoznała się z krótką historią naszej organizacji, a następnie ze specyfiką realizowanego projektu, jego zawartością merytoryczną i osiągniętymi rezultatami. Szczególne zainteresowanie wzbudził sam wybór grupy docelowej (kobiety skazane odbywające karę pozbawienia wolności), sposób rekrutacji i forma wsparcia (szkolenia i warsztaty) jaka została im udzielona. Pani Konsul była niezmiernie zadowolona z efektów jakie udało nam się osiągnąć, zbudowana długofalowością projektu a co za tym idzie jego oddziaływaniem horyzontalnym. Wyraziła podziw, za determinację naszej organizacji w woli jego kontynuowania, mimo jego oficjalnego zakończenia.

Pani Konsul zapoznała się ze specyfiką działania naszej placówki, zwiedziła pomieszczenia w których odbywały się zajęcia jak i obejrzała pokoje naszych pensjonariuszy. Była zachwycona sposobem organizacji samych placówek jak i pracy w nich, bardzo domową atmosferą i ciepłym, familijnym stosunkiem do naszych podopiecznych. Jednocześnie wyraziła słowa szczerego uznania za pełen profesjonalizm w podejściu do pensjonariuszy i stopień fachowości całego personelu - w tym obecnych w trakcie wizyty byłych beneficjentek projektu, które miała możliwość obejrzeć w pracy. 
 

Pani Sidsel Bleken zamieniła kilka słów z jedną z osadzonych-beneficjentek, która do chwili obecnej odbywając karę, pracuje u nas w ramach grupy wolnościowej - na temat samego projektu, jego specyfiki i przydatności w kontekście powrotu do wolnościowej rzeczywistości i pracy.

Na koniec wizyty Pani Konsul otrzymała od nas materiały dotyczące projektu w tym raport przygotowany na jego zakończenie, obrazujący postęp jaki dokonał się w beneficjentkach w trakcie całego procesu szkoleniowo-warsztatowego. 

Reakcja Pani Konsul jak i ciepłe, pełne entuzjazmu słowa pod adresem naszej organizacji, były i są dowodem na sensowność i potrzebę realizacji tego rodzaju projektów, adresowanych do osób w sposób szczególny narażonych na wykluczenie - w tym wypadku są to zarówno osoby osadzone jak i osoby starsze, którymi beneficjentki się opiekowały. I właśnie na tą dwutorowość pomocy zwróciła także uwagę Pani Konsul Sidsel Bleken. Pomagając jednej grupie osób narażonych na wykluczenie społeczne, pomagamy również innym. Dzięki temu efekt naszych działań jest dużo większy niż gdyby ta pomoc była udzielana indywidualnie każdej z tych grup. Dwutorowość tej pomocy generuje większe zaangażowanie i sprzyja rozwojowi społecznemu i indywidualnemu obu zainteresowanych stron.

Wizyta przebiegła w bardzo rzeczowej, ale niezmiernie miłej i serdecznej atmosferze.

Pani Konsul BARDZO SZCZERZE życzyła nam powodzenia w aplikowaniu o kolejne granty w ramach Funduszy Norweskich i grupy finansowej EOG. I obiecała trzymać za nas kciuki.

NIE DZIĘKUJEMY - żeby nie zapeszyć,

 ale takie słowa uznania i wsparcia, są dla naszej organizacji bardzo cenne!!!